43. Hoe breng je de risico’s van derde merken/gereed product/ halffabricaat in kaart?

De manier waarop je je due diligence doet voor eigen productie of voor derde merken verschilt. Met derde merken bedoelen we ready made producten die in het geheel worden ingekocht en geen onderdeel zijn van het eigen merk en/of label. Ook wel een gereed product halffabricaat of white label genoemd. Bij derde merken wil je vooral vaststellen of de derde merken hun due diligence doen en risico’s managen.

Werk je met zo’n derde merk, dan kun je de risico’s ervan in kaart brengen door middel van een gesprek met de IMVO-afdeling of een andere verantwoordelijke van dat merk. Stel vragen als: Wat zijn de productielocaties? Is er een IMVO, worden er in het kader van IMVO-maatregelen genomen? Hoe is de relatie met productielocaties, hoe vaak worden zij bezocht en hoe is IMVO onderdeel van de relatie? Hoe denken/schrijven de ngo’s over het merk? 

Wanneer je met veel derde merken werkt, kan je prioriteit aan brengen. Je kunt bijvoorbeeld starten met een risicoanalyse voor derde merken die producten leveren die specifieke risico’s met zich meebrengen of voor de derde merken die het grootste aandeel uitmaken van jullie derde merken. Denk ook na of je een systeem kan opzetten dat voordat je nieuwe derde merken toevoegt aan het assortiment, de risico’s in kaart brengt. Je kan dit doen door het uitsturen of afnemen van een vragenlijst of het in kaart brengen of een derde merk een due diligence-managementsysteem hanteert via een lidmaatschap van amfori BSCI, ETI, FWF, SAC of een ander initiatief. 

Dit kun je doen:

  • Maak derde merken onderdeel van de risicoanalyse.
  • Breng per derde merk schematisch in kaart in hoeverre deze derde merken hun due diligence doen.
  • Prioriteer op basis van het volume van het derde merk en/of het risicoprofiel van de betrokken producten van het derde merk.