Zicht op

‘Ik zal je leren hoe je een man moet zijn!’

In de treincoupé zwaait een man met z’n vuisten en pakt me vast. “Ik zal je leren hoe je een man moet zijn!” roept hij. Gelukkig word ik net op tijd gered door een medereiziger. Later hoor ik dat twee kennissen een soortgelijke ervaring hebben gehad in de trein. Losstaande incidenten? Ik denk het niet.

Leestijd: 2 minuten

Column van:

Ricardo Brouwer
Ricardo Brouwer (1991), voorzitter van COC Midden Gelderland. Ook is hij actief voor het landelijke COC en voor de PvdA. Brouwer zet zich in voor emancipatie in de breedste zin van het woord.

Onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) bevestigt dat de acceptatie van de LHBTIQ+-gemeenschap de laatste jaren stagneert in Nederland. Ons land is dit jaar bovendien gezakt op de Europese ranglijst voor LHBTIQ+-mensenrechten. In 2021 stonden we nog op plaats twaalf; nu veertiende.

Ricardo Brouwer
Ricardo Brouwer | Foto: Isabell Janssen

Ik heb een paar ideeën voor het nieuwe kabinet om weer de weg naar boven te vinden. Verhoog de straffen bij discriminerend geweld. Regel het meerouderschap: leg in de wet vast dat kinderen drie of vier vaders en moeders kunnen hebben. Voer een wettelijk transitieverlof in, zodat transpersonen in alle rust hun medische transitie kunnen doorlopen. En zorg ten slotte dat LHBTIQ+-vluchtelingen veilig zijn in onze asielzoekerscentra.

Ook werkgevers kunnen veel doen om de positie van LHBTIQ+-medewerkers te verstevigen. Bijvoorbeeld door het verlof na geboorte en adoptie in alle gezinsvormen gelijk te schakelen. En door discriminatie en pesterijen op de werkvloer tegen te gaan. Bewustwording en voorlichting helpen daarbij: richt een personeelsnetwerk voor gelijkgestemden op, zet rolmodellen in en organiseer eens een lezing.

‘Komt er ooit een dag dat het COC zichzelf kan opheffen?’

Het is mooi dat dit jaar LHBTIQ+-mensenrechten definitief zijn verankerd in artikel 1 van de Grondwet. Dit maakt dat we ook in de toekomst nog kunnen trouwen, kinderen kunnen opvoeden en beschermd zijn tegen discriminatie. Het COC heeft hier twintig jaar voor gestreden. Maar, nogmaals: we zijn er nog niet. Het is ontzettend belangrijk om te blijven werken aan een samenleving waarin meerderheid en minderheid écht gelijk zijn. Misschien dat dan ooit de dag komt dat het COC zichzelf kan opheffen.


Dit artikel verscheen ook in het papieren nummer van Zicht op diversiteit en inclusie.

Abonneer nu gratis


Roltrap met mensen