• 
• 

‘Nadat ik het heft in eigen handen nam ging het hard’

Marije Verweij (42) staat sinds kort ingeschreven in de database van Stichting Topvrouwen. Niet omdat ze op zoek is naar een nieuwe baan – ze is net een paar maanden bezig in haar nieuwe functie als executive officer to the CCO, waaraan ze zich voor de komende paar jaar heeft gecommitteerd – maar omdat ze actief wil uitdragen dat Nederland beschikt over een grote visvijver van talent en dat het tijd wordt dat meer van dat talent doorstroomt naar de absolute top: “Zolang de man/vrouw-verhouding niet 50/50 is, is het te weinig.”

Verweij heeft een inspirerend verhaal én geldt als one to watch, want ze zit zeker nog niet aan haar plafond. “Ja, ik streef naar een positie aan de top. Of dat nou een positie in de top-160 van dit concern is of een plek in de top-10, dat zal de tijd uitwijzen. Ik werk daar graag hard voor, maar je moet het tij ook meehebben: je hebt niet alles zelf in de hand.” Het is een bescheiden uitspraak voor een vrouw die als geen ander weet hoe belangrijk het is zelf initiatieven te ontplooien, want Verweij heeft zelf haar kansen gecreëerd.

Nieuwsgierig naar de top

Hoe is het allemaal zo gekomen? Verweij is in 1998 begonnen als advocaat bij Van Wijmen Nouwen (nu AKD). Ze werkte daar 4,5 jaar en ging daarna naar Loyens en Loeff. Na 5 jaar werd het weer tijd de blik te verruimen. “Dus ging ik aan de slag bij Tata Steel, dat toen trouwens nog Corus heette. Daar bleken grote kansen te liggen, want de staalbranche is gebonden aan strikte regels wat betreft de emissies van de verschillende fabrieken. Er zijn jaarlijks tientallen vergunningen nodig. In mijn eerste jaren lag de focus op Nederland, maar langzaamaan breidde ik mijn werkzaamheden uit naar heel Europa. Heel boeiend werk, maar na een paar jaar ging het voelen als een kunstje. Ik wilde het niet nog 25 jaar doen. Wel wilde ik meer leren over leidinggeven, een breder werkterrein, mezelf ontwikkelen.” Verweij beschikte bovendien over een gezonde nieuwsgierigheid naar het reilen en zeilen aan de absolute top, waar een ‘spel’ gespeeld wordt waarvan de finesses alleen voor ingewijden te doorzien zijn. “Vanaf de zijlijn vroeg ik me altijd af wat CEO’s en CCO’s precies doen. Hoe gaat strategieontwikkeling in z’n werk en welke dynamics kom je tegen in de boardroom? Hoe geven leiders hun plannen vorm en hoe krijgen zij mensen mee? Dat fascineerde me enorm en trok me. Toen ik hier begon heette dit concern nog Corus en was Marjan Oudeman voorzitter. Ook nu hebben vrouwen zitting in de top en subtop, dus voor mij is dat een duidelijk signaal dat Tata Steel vrouwen alle kansen biedt.”

Linda de Mol

Maar goed, Verweij leek als milieurechtadvocaat prima op haar plek te zitten, niemand kende haar ambities. Bovendien had ze twee jonge kinderen. “Mijn kinderen zijn geen issue hoor, ik heb nooit het gevoel gehad dat ik mij door het moederschap harder heb moeten bewijzen. Het is heel simpel: met drie dagen werken bereik je de top niet. Dat geldt heus niet alleen in dit vrij masculiene bedrijf, maar in élk bedrijf. Het gevaar is alleen dat je directe leidinggevenden denken dat je het wel prima vindt zo en dat je vanwege je jonge kinderen, die immers ook veel energie kosten, geen behoefte hebt aan een stap die ervoor zorgt dat je zwaardere verantwoordelijkheden op je bord krijgt. Dus ik bedacht dat ik duidelijk moest maken dat het bij mij anders zat.” Lachend: “Zo bracht ik het dus ook tijdens het gesprek dat ik had aangevraagd met de sitemanager: ik zei dat mijn jongste inmiddels doorsliep en dat ik wel weer ruimte in mijn hoofd had voor wat nieuws.” De sitemanager kon dat wel waarderen en er volgende een goed gesprek waarin besloten werd dat Verweij zich zou aanmelden voor het career development program van Tata Steel. In die tijd maakte Verweij zich ook op voor een presentatie voor alle sitemanagers en fabrieksdirecteuren van Tata Steel – “dat zijn erudiete mannen en vrouwen met aanzien in dit wereldje die er wel van houden je flink uit te dagen”– over juridische aspecten van leidinggeven. De input voor die presentatie kwam van Verweij, maar voor de presentatie zelf had ze een externe advocaat gevraagd: “Deze presentatie moest echt knallen en ik vind presenteren ver-sch-rik-kelijk.” Maar ja, nu ze aan de sitemanager had laten weten klaar te zijn voor een nieuwe stap, kwam ze daar niet meer mee weg. “Die presentatie ga je dus mooi zelf doen, gniffelde hij. Werk aan je zichtbaarheid! Hij had gelijk natuurlijk, maar ik kreeg het meteen Spaans benauwd.”

Verweij wilde zich echter niet laten kennen en huurde een presentatiecoach in. Op de dag van de presentatie was het nog even flink slikken, maar het ging – bijna tot haar eigen verbazing – “supergoed”. “Echt, ik voelde me net Linda de Mol.” Het bleek niet alleen haar gevoel: na die presentatie werd ze aangesproken door chefs, en, mooier nog, kwamen er aanbiedingen voor banen binnen het concern.

Investeren en verkennen

Niet dat dé baan daar meteen bij zat. “Ik kreeg op een gegeven moment de kans een horizontale stap te maken. Ik was daar niet volledig gelukkig mee, maar je moet ergens beginnen en ik had dus al min of meer toegezegd. Maar toen kwam dus dat mailtje.” ‘Dat mailtje’ was afkomstig van de CCO van Tata Steel, Henrik Adam. Hij wilde Verweij graag ontmoeten, want hij zocht een executive officer. Verweijs hart zat direct in haar keel, want dít was de kans waarop ze gewacht had. Het gesprek met Adam ging als een trein en het was binnen een dag beklonken.

Sinds 1 januari is ze bezig in haar nieuwe functie, waaraan ze heel inhoudelijke invulling geeft. Zo leidt Verweij de vergaderingen en draagt ze actief bij aan input die nodig is voor besluitvorming. “Nu zie ik dus van dichtbij hoe het eraan toegaat aan de top. Het is zo inspirerend. Er zijn zoveel eyeopeners, ik leer elk uur. Niet dat dat alleen maar rozengeur en maneschijn is hoor, ik in de eerste maanden was ik regelmatig overweldigd; het was ook nog eens een hele drukke periode. Er komt nu iets meer lucht, ja, ik geloof wel dat er inmiddels balans is. Nu blijf ik investeren en verkennen.” De lessen die Verweij trok uit stappen die haar bij haar nieuwe functie brachten, zijn duidelijk: “Ik weet nu hoe belangrijk het is dat je zelf aangeeft wat je ambities zijn en ik kan dat iedereen aanraden. En het is onontbeerlijk er energie in te steken, zelf te investeren. Die presentatiecoach die ik inhuurde kostte een paar centen, maar daar heb ik me nooit druk over gemaakt. En je ziet: het betaalde zich dubbel en dwars uit.”

Verweij is al met al dik tevreden en volgt haar eigen pad. En zoals gezegd: ze is one to watch. Daags voor het interview was ze nog aanwezig op een conferentie van de top-160 van het concern in de UK. “Tja, daar zag ik toch vooral voor heren met grijzend haar en slechts een handvol vrouwen. Dan denk ik: dat biedt kansen!”

Tekst Nicole Gommers