Lizzy Doorewaard, vice-voorzitter RvT NPO, Voorzitter district Commissarissen Utrecht-Gelderland NCD, lid RvT Staatsbosbeheer

What is your legacy? Vrouwen met Kracht Collectie.

Wat wilde je vroeger worden? Wat was jouw beweegreden hiervoor?

“Vanaf de middelbare school wilde ik zaken in onze samenleving verbeteren. Zo schreef ik een brief aan de minister van landbouw over ons landbouwbeleid destijds. Ik wilde minister worden, of Tweede Kamerlid. Dan had je immers invloed. Mijn studie politicologie komt voort uit die wens. Dat was er overigens bijna niet van gekomen. Ik kom uit een arm milieu en had geen flauw idee wat een universiteit was. Een docent van mijn middelbare school haalde mij op de valreep over te gaan studeren, zelf had ik daar na 6 jaar VWO geen zin meer in. Destijds had ik me ingeschreven voor een korte secretaresseopleiding. Deze docent ben ik eeuwig dankbaar – gelukkig heb ik hem dat 20 jaar later nog kunnen zeggen. Wie had toen gedacht dat ik na mijn studie van 6 jaar nog bijna 4 jaar een PhD zou gaan doen en promoveren...”

Wie is jouw rolmodel? En waarom?

“Mijn rolmodel is, naast mijn zelfstandige, positieve moeder – die op haar 82e nog een souvenirwinkeltje runt in Marken – Madeleine Albright. Ik bewonder haar intrinsieke motivatie en haar focus op het realiseren van vrijheid voor iedereen. Dit werd in de loop van haar leven haar missie, omdat zij als kind onvrijheid meemaakte in Tsjecho-Slowakije. Zij benutte voor haar missie alle kansen die op haar levensweg kwamen en doet dat nu als 80-jarige nog steeds met enorme gedrevenheid. Onlangs las ik haar nieuwe boek Fascisme. Daarin legt ze een vinger op de zere plek van onze westerse democratieën, namelijk dat we onze vrijheid voor ‘granted’ nemen, terwijl we ons ervan bewust zouden moeten zijn dat de vrijheid die we hebben ook kan verdwijnen. Vrijheid is afhankelijk van onafhankelijke democratische instellingen en een goed werkende rechtsstaat. Die vrijheid handhaven heeft continu support, aandacht en onderhoud nodig. Albrights boodschap aan ons is om bewust onverschilligheid, disrespect, afbrokkeling of ondermijning van en voor democratische instellingen te zien en krachtig tegen te gaan. Geweldig vind ik haar kracht en bevlogenheid die ze aan haar visie koppelt.”

Wat heeft jou gebracht op de plek waar je nu bent?

“Hard willen werken, verantwoordelijkheidsgevoel en een goed stel hersens hebben mij gebracht waar ik ben, naast een moeder die wilde dat ik zou leren, wat zij niet mocht van haar stiefmoeder. Mijn succes is ook mede te danken aan enkele mannen die in mijn loopbaan in mij geloofden. Iedereen heeft kruiwagens nodig en zij vroegen mij voor functies waar ik zelf niet aan gedacht had. Denk groot! Er kan meer dan je denkt.”

Wat zijn de levenslessen die je wilt doorgeven? Hoe ben je tot deze levenslessen gekomen?

“Belangrijkste levensles is dat je naasten het belangrijkste zijn, dus wees geen workaholic. Ik heb door te veel en hard werken – de lat op je werk zelf te hoog leggen – vele jaren te vluchtig geleefd. In het verlengde daarvan: Het belangrijkste moment is nu! Een tweede levensles is: mensen onthouden niet wat je zegt of doet, maar hoe je ze zich laat voelen. Ik ben nog al eens te veel met de inhoud beziggeweest en minder met de verbinding, terwijl dit laatste het belangrijkste is als je invloed wilt hebben.”

Waarin ben je zelf een rolmodel? En waarom?

“Ik ben behalve een inspirerende moeder een rolmodel als toezichthouder/commissaris. Over mijn 20-jarige ervaring als lid en voorzitter van raden van toezicht geef ik (master)classes en ik ben mentor voor (vrouwelijke) bestuurders en commissarissen. Daarnaast vlog ik over toezicht op commissarissen.nl.
Lizzy Doorewaard © Anette Brolenius