IMVO-risicomanagement in 6 stappen
Bedrijven die internationaal opereren of inkopen, worden steeds vaker door klanten en stakeholders aangesproken op het handelen van toeleveranciers. Om die reden eisen steeds meer bedrijven en overheden van toeleveranciers dat ze zich aan de OESO-richtlijnen en daarmee vergelijkbare normenkaders als ISO 26000 houden. Maatschappelijke organisaties beroepen zich op deze richtlijnen als ze bedrijven aanspreken op hun verantwoordelijkheden. Waar mogelijk wordt de relatie aangegeven met risicomanagement op andere aspecten van IMVO, zoals milieu of corruptie.
IMVO-risicomanagement in 6 stappen
In 6 stappen krijgt u onderstaand praktische handvatten aangereikt om MVO-risicomanagement vorm te geven en te implementeren. Deze informatie geeft een verdieping aan de internationale richtlijnen op basis van de OESO-richtlijnen, de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en ISO 26000. De stappen zijn (volgens de logica van een standaard beleidscyclus) als volgt:
- stap 1 Beleidsplan
- stap 2 Risico-analyse
- stap 3 Verankering
- stap 4 Monitoring
- stap 5 Communicatie
- stap 6 Herstellen
De stappen richten zich met name op de hoe-vraag. Voorbeelden en instrumenten (zoals bestaande handleidingen) zorgen voor verduidelijking. Om de risico’s op te sporen en aan te pakken is het essentieel ook in gesprek te gaan met de mensen om wie het gaat: de Ondernemingsraad (OR) of Personeelsvertegenwoordiging (PVT), vakbonden en maatschappelijke organisaties die kennis hebben over en opkomen voor de belangen van mensen verder weg.
- Waar heeft uw bedrijf de grootste impact op negatieve effecten, kijkend naar uw eigen bedrijfsvoering en die van uw keten?
- Hoe beperkt u deze impacts?
- Wat kunt u hierover vertellen en met wie bent u hierover in gesprek?