Mobiliteit
Ambitieuze doelstellingen van de mobiliteits- en transportsector zijn noodzakelijk voor een succesvolle energietransitie en duurzame groei.
Het Energieakkoord onderscheidt meerdere wegen: verhoging van de energie-efficiëntie, efficiëntieverbetering in gebruik van mobiliteit en transport, een groter aandeel duurzame modaliteiten. Ook wordt gewerkt aan de overgang naar nieuwe energiedragers, een verkenning van mogelijke toepassing van ‘betalen voor gebruik’, effectief bron- en ruimtelijk beleid en effectief mobiliteitsmanagement dat aansluit. Een deel hiervan richt zich op de korte termijn. Ook op de lange termijn zijn veel acties nodig die zich richten op het versnellen en opschalen van de innovaties op het gebied van voertuigen en brandstoffen.
Ambitie
In 2030 mag de sector maximaal 25 Mton CO2 uitstoten, 17 procent minder dan in 1990. Het reductiedoel voor 2050 is 60 procent. In het Klimaatakkoord wordt gestuurd op nul-emissie in 2050. De bijdrage aan de totale extra besparingsopgave van 100 PJ in 2020 is 15 à 20 PJ ten opzichte van de referentieramingen van ECN/PBL 2012. Er zijn diverse tussendoelen geformuleerd. Daaronder een ingroeimodel voor elektrische personenauto’s met als doel dat vanaf 2035 alle nieuw verkochte personenauto’s CO2-emissievrij kunnen rijden. Deze ambitie is door het kabinet Rutte II aangescherpt met 2030 als nieuwe streefdatum.
Voortbouwend op het Energieakkoord zijn in 2018 in het kader van het Klimaatakkoord verdere afspraken gemaakt voor dit doel. Dit gebeurde aan de sectortafel Mobiliteit. Die bestond grotendeels uit partijen die dit onderdeel van het Energieakkoord hebben ondertekend.
Aanpak
De afspraken van het Energieakkoord over mobiliteit en transport zijn vertaald in een uitvoeringsagenda. Het Uitvoeringsoverleg Mobiliteit en Transport (UMT) bewaakt de voortgang hiervan. De leden komen uit de organisaties die dit onderdeel van het Energieakkoord hebben ondertekend. Het UMT heeft een onafhankelijke voorzitter en secretaris.
