Vraag van de maand: Bescherming tegen onnodig keuren

Op grond van de Wet op de medische keuringen (hierna: Wmk) mag een aanstellingskeuring alleen plaatsvinden als medische geschiktheid noodzakelijk is voor bepaalde functie-eisen. Vragen in het kader van een aanstellingskeuring moeten altijd relevant zijn voor de functie, en een relatie te hebben met een bijzondere functie-eis. Onder bijzondere functie-eis wordt verstaan: de bescherming van de gezondheid en veiligheid van de keurling en/of derden, terwijl de risico’s daarvan niet met gangbare maatregelen, overeenkomstig de stand der wetenschap en professionele dienstverlening, kunnen worden gereduceerd.

De bedrijfsarts moet de keuring beperken tot een beoordeling van de geschiktheid van de keurling voor de functie, gelet op de bijzondere functie-eisen.

De keurling is niet verplicht om van medische vragen te beantwoorden (ook niet in een vragenformulier), die geen betrekking hebben op de bijzondere functie-eisen. Zo mag er als voor de functie de bijzondere functie-eis ‘horen’ geldt, geen onderzoek verricht worden naar of vragen gesteld worden over ‘zien’. Een algemene vragenlijst bevat vragen over de algemene gezondheid zonder relatie met een bijzondere functie-eis. Deze vragen mogen daarom niet gesteld worden en u bent niet verplicht tot het beantwoorden van deze vragen.